Of het ergens goed voor zal zijn, zal volgende week zo rond half vijf moeten blijken. Feit is dat Maasdijk weer met beide benen op de grond staat na het forse bekerverlies tegen promovendus DVO ’32.

Een uitslag waar niks op af te dingen valt, DVO was beter en vooral veel scherper dan Maasdijk en de ploeg uit Vlaardingen won dan ook verdiend.

Hadden de Maasdijkers dan helemaal niks in te brengen ? Jawel, binnen de minuut verscheen Rene vd Lee (na een prima pass over zo’n 50 meter van Barry Bronswijk) alleen voor de keeper van DVO, maar zijn lob miste vaart waardoor het een simpele redding voor de doelman werd. En toen Maasdijk na zo’n 20, 25 minuten van Vlaardingse dominantie grip op de wedstrijd kreeg, had het ook meteen de score moeten openen. Maar o.a. Tim vd Voort en Stef Bruinen misten open kopkansen voor het doel waardoor het lange tijd 0-0 bleef. Op het moment dat iedereen zich verzoend had met een 0-0 ruststand sloeg DVO echter keihard toe met twee doelpunten in de respectievelijk 44^ste en 45^ste minuut.

Deze klap is Maasdijk in de tweede helft niet meer te boven gekomen. Het probeerde nog wel de aansluitingstreffer te forceren, maar DVO hield vrij makkelijk stand en was in de omschakeling ook nog eens levensgevaarlijk. Toen halverwege de tweede helft een vrije trap van DVO zomaar de bovenhoek invloog (3-0) was de wedstrijd gespeeld. Het grootste verlies van deze middag voor de Maasdijkers moest toen nog komen. Bij het wegdraaien op het spekgladde kunstgras verdraaide Noah van Rijn zijn knie en moest weggedragen worden van het veld. De jonge vleugelaanvaller was juist bezig aan een sterke voorbereiding en is een belangrijke pion in het aanvalsspel van Maasdijk. Op dit moment is nog niet bekend hoe groot de schade aan de knie is, maar gevreesd moet worden voor een lange absentie.

Dat DVO in blessuretijd via een vlijmscherpe counter ook nog de 4-0 maakte was puur voor de statistieken.